Глава 
22

показать остальные стихи главы...

16
Песок и соль и руду железа легчае понести, неже человека неразумива.


17
Сключение древяно связано на созидание храмины во трясении не расторгнется: такожде и сердце утверждено на размышлении совета во время страха не устрашится.


18
Сердце основано на размышлении разума, яко украшение песочное на тесаней стене.


19
Яко острози на высоте лежащии противу ветру не стерпят:


20
тако сердце страшливо во размышлении буяго противу всякому страху не стерпит.


21
Убодаяй око источит слезы, и убодаяй в сердце изявляет чувство.


22
Вергаяй камень на птицы отженет я: и иже поносит друга, разорит дружбу.

показать остальные стихи главы...